Podróżujemy po Azji z dziećmi

Ostatni tydzień spędziliśmy w Sokcho i okolicach. Sokcho to jak na tutejsze warunki niewielkie miasto, leżące nad Morzem Wschodnim i u podnóża gór Sorak (dla których tutaj przyjechaliśmy). Słynie z pięknych widoków, smacznych ryb i owoców morza. Mieszkamy w hostelu zaraz przy porcie, więc otaczają nas rybne restauracje, targ rybny, akwaria z rybami, a w powietrzu unosi się rybny zapach. Dlatego nazywamy naszą okolicę "Rybnym miastem". Dla dziewczynek stojące przed restauracjami akwaria z rybami, owocami morza i krabami to duża atrakcja. Kiedy tylko słyszą, że wychodzimy na spacer, od razu zaczynają wydawać rybie dźwięki, a potem idą ulicą i zaglądają do każdego akwarium. Czasem zdarza się, że jakiś sprzedawca wyciąga kraba albo innego jeżowca, żeby im pokazać z bliska. Tego jednak nie lubimy i uciekamy. Ja nie lubię jeszcze widoku martwych ryb pływających z żywymi w akwariach...

Lucynka i Dorotka już pierwszego dnia stały się lokalnymi celebrytkami ;) Spacerują codziennie tą samą trasą, mijając tych samych, zagadujących je po koreańsku sprzedawców, śmieją się i machają do nich. Chyba nie ma na naszej ulicy nikogo, kto by ich jeszcze nie rozpoznawał :)

Sokcho nie jest szczególnie interesującym miastem, ale pięknie tutaj wschodzi słońce.

Wybraliśmy też kilka miejsc w okolicy, które wydawały nam się ciekawe:

Świątynia buddyjska Naksansa - kompleks budynków, z których najstarszy wybudowano w 671 roku, malowniczo położonych na wzgórzu nad morzem. Zapewnia piękne widoki i nudle w cenie biletu ;) Można tutaj też zobaczyć, jak rosną owoce kaki oraz obserwować żyjące w jeziorku żółwie. Według legendy medytującemu w tej okolicy mnichowi buddyjskiemu ukazała się bogini miłosierdzia Awalokiteśwara i nakazała mu wybudowanie w tym miejscu świątyni. Granitową 15-metrową figurę bogini można teraz zobaczyć na szczycie wzgórza.

Wioska północnokoreańska Abai Maeul, leżąca na wyspie na jeziorze Cheongcho. To miejsce, w którym w czasie Wojny Koreańskiej osiedlali się uchodźcy z Korei Północnej. Niestety nie znaleźliśmy w tej wiosce prawie nic interesującego - to tylko kilka uliczek ze starymi domami, takimi samymi, jak w innych miejscach Sokcho. Z wioski przepłynęliśmy na brzeg jeziora łódką, która płynie, kiedy ciągnie się za linę biegnącą przez jej środek. Każdy może spróbować swoich sił i mieć swój udział w przemieszczaniu się w kierunku brzegu. To podobno jedyna taka łódź na świecie.

Farma Pluszowych Misiów. W kilku salach zgromadzono mnóstwo pluszaków, poprzebieranych w stroje ludowe z różnych krajów, poustawianych w różnych pozach, odgrywających rozmaite scenki i udających postaci z bajek. Wystawa w gablotkach nie jest tak interesująca, jak większe pluszaki, np. te siedzące w samochodzie, do których można się przysiąść albo sprzedające owoce w leśnym sklepiku. Na zewnątrz, w raczej zaniedbanym ogrodzie, też można spotkać figury misiów, króliczków itp. A na samym końcu ogrodu jest jedna zjeżdżalnia. Miejsce aż się prosi o jakiś ciekawy plac zabaw, renowację i więcej interakcji z odwiedzającymi. Kolorowanki to jednak trochę za mało - moim zdaniem oczywiście, bo dziewczynom bardzo się podobało.

Zaraz obok Farmy Pluszowych Misiów znajduje się Wioska Tofu, znana z produkcji tego przysmaku. Tofu wyrabiane jest z tutejszej soi, do której dodawana jest sól z Morza Wschodniego. Mieliśmy nadzieję zobaczyć, jak przebiega proces produkcji, ale jedyne, co znaleźliśmy, to restauracje podające tofu na różne sposoby.

Najciekawszym miejscem w okolicy jest oczywiście Park Narodowy Seoraksan, ale to już temat na kolejny wpis :)

Dodaj komentarz